انتخاب صحیح عایق الاستومری در پروژه ها ( NBR یا EPDM ؟)
یکی از مهمترین چالشهایی که کارفرمایان و مشتریان در هنگام خرید و یا سفارش عایق الاستومریک با آن روبرو هستند ، انتخاب نوع و مدل ونیز تعیین ضخامت عایق میباشد.
در این مقاله سعی میشود بیشتر به انتخاب نوع عایق پرداخته شود و تعیین مدل و ضخامت در مقاله های بعدی مد نظر قرار خواهد گرفت.
متاسفانه طی چند سال اخیر ، انتخاب نوع عایق ( NBR یا EPDM ) برای کاربرد های مختلف بر اساس مشاوره فروشنده ها و شرکتهایی بوده که در این خصوص فاقد دانش و تجربه کافی بوده اند و این امر موجبات گیج شدن مشتریان و کارفرمایان و پیمانکاران را در خصوص انتخاب نوع عایق الاستومری فراهم آورده است.
لذا شرکت کایفلکس ایران ، ارائه این مقاله را برای بهبود فرهنگ استفاده از عایق ها ضروری دانسته است.
با توجه به اینکه عایق های الاستومری دارای مدلهای متنوعی میباشند ، ابتدا به بررسی تفاوت دو نوع اصلی این عایقها که شامل NBR/PVC و EPDM میباشند میپردازیم.
NBR مخفف نیتریل بوتیل رابر و PVC مخفف پلی وینیل کلراید می باشد و EPDM مخفف اتیلن پروپیلن دین مونومر است.
لذا همانطور که ملاحظه میگردد تفاوت اصلی این دو نوع عایق در متریال استفاده شده در ساخت آنها میباشد.
حال به نقاط قوت و ضعف هر کدام از این انواع عایق الاستومری می پردازیم:
نقاط قوت و برتری های عایق الاستومری NBR/PVC نسبت به عایق الاستومری EPDM :
1 – مقاومت بالا تر در مقابل نفوذ رطوبت :
عایق های الاستومری NBR/PVC نسبت به عایقهای الاستومری EPDM داری مقاومت بالاتری در مقابل انتشار بخار آب یا همان نفوذ رطوبت میباشند.
همانطور که میدانید مهمترین فاکتور نشان دهنده مقاومت عایق در مقابل انتشار بخار آب فاکتور µ میباشد که این فاکتور هر چه بالاتر باشد مقاومت عایق در مقابل نفوذ رطوبت بالاتر بوده و در نتیجه خاصیت عایق بودن خود را طی سالیان بیشتری حفظ مینماید.
این عدد در عایق کایفلکس آلمان از نوع NBR/PVC برابر µ ≥ 10000 است که این عدد باعث گردیده که این نوع از عایق کایفلکس آلمان خاصیت عایق بودن خود را تا 30 سال حفظ نماید.
شایان ذکر است که فاکتور ضریب مقاومت در مقابل انتشار بخار آب در اکثر عایقهای الاستومری ازنوع EPDM بابر 5000 میباشد.
2- ضریب انتقال حرارت پایین تر :
بر کسی پوشیده نیست که مهمترین وظیفه عایقهای حرارتی و برودتی جلوگیری از اتلاف انرژی و صرفه جویی در مصرف انرژی میباشد.
در این خصوص ضریب انتقال حرارت عایق به عنوان مهمترین فاکتور از طرف کارشناسان و مهندسین در کلیه پروژه ها مد نظر قرار میگیرد.
ضریب انتقال حرارت در عایق الاستومری کایفلکس آلمان از نوع NBR برابر با w/m°ᵏ(0.034≥ʎ) میباشد که این عدد در اکثر عایقهای الاستومری از جنس EPDM برابر با w/m°ᵏ(0.038≥ʎ) است .
همانطور که در مقایسه این دو عدد ملاحظه میگردد ، عایق NBR نسبت به عایق EPDM دارای ضریب انتقال حرارت پایین تری بوده و صرفه جویی بیشتری را در مصرف انرژی به همراه می آورد.
همچنین به دلیل داشتن فاکتور µ ≥ 10000، عایق الاستومری از نوع NBR خاصیت عایق بودن خود را بهتر میتواند حفظ نماید.
3 – عملکرد بهتر در دماهای بسیار پایین :
یکی دیگر از نقات قوت عایق از نوع NBR عملکرد بسیار خوب این عایقها در دماهای پایین میباشد.
همانطور که در جداول مشخصات فنی عایق های الستومری به راحتی میتوان این اعداد را پیدا نمود بازه دمایی کارکرد عایق کایفلکس آلمان از نوع NBR از منهای 200 درجه سانتیگراد تا مثبت 125 درجه سانتیگراد میباشد.
در صورتیکه بازه دمایی کارکرد عایق EPDM از منهای 50 درجه تا مثبت 150 درجه میباشد.
اعداد فوق نشانگر این هستند که عایق NBR عایق سرد بهتری نسبت به عایق از نوع EPDM میباشد.
برای مثال در خطوط نیتروژن مایع که دارای درجه حرارت منهای 196 درجه سانتیگراد هستند استفاده از عایق الاستومری EPDM به هیچ وجه توصیه نمیگردد و عایق الاستومری NBR میتواند به عنوان یک انتخاب عالی در این شرایط به کار گرفته شود.
4 – مقاومت بهتر در مقابل اسید ها و بازها و مواد شیمیایی خورنده:
عایقهای الاستومری NBR دارای مقاومت نسبی بالاتری در مقابل اسیدها و بازها و سایر مواد خورنده شیمیایی نسبت عایقهای الاستومری از نوع EPDM هستند.
این مزیت شاید درپروژه های غیر صنعتی از قبیل پروژه های ساختمانی ، مزیت مهمی به حساب نیاید و لی در پروژه های صنعتی و مخصوصا” در محیطهایی که در آنها مواد شیمیایی خورنده وجود دارد استفاده از عایق EPDM به هیچ عنوان توصیه نمیگردد .
5 – مقاومت بالاتر در مقابل اشتعال در هنگام وقوع حریق:
یکی از موارد بسیار حیاتی که در کلیه پروژه های صنعتی و ساختمانی نسبت آن سختگیریهای فراوانی صورت میگیرد ، عدم اشتعالزایی و عدم انتقال حریق توسط متریال به کار گرفته شده در این پروژه ها میباشد.
عایق کایفلکس آلمان از جنس NBR در این خصوص دارای بالاترین استاندارد جهانی بوده و دارای کلاس 0 بر طبق استاندارد کشور بریتانیا British Standard (BS) میباشد.
این در صورتیست که بالا ترین استاندارد ضد اشتعال بودن برای عایق EPDM کلاس 1 میباشد و این بدان معنی است که عایق های الاستومری از جنس EPDM دارای مقاومت ضعیف تری در مقابل اشتعال نسبت عایقهای الاستومری از جنس NBR میباشند.
نقاط ضعف عایق الاستومری از جنس NBR نسبت به عایق الاستومری EPDM
1- مقاومت پایین تر در مقابل اشعه UV خورشید :
کلیه عایق های الاستومری از جنس NBR دارای مقاومت پایینی در مقابل اشعه UV خورشید هستند این مقاومت پایین موجبات ایجاد ترکهای ریز و درشت رو سطح عایق های الاستومری را چند هفته پس از نصب آنها در معرض تابش مستقیم نور خورشید فراهم می آورد.
برای حل این مشکل همواره استفاده از این عایقها در فضاهای باز، فقط با روکشهای استاندارد شرکت لنزینگ اتریش توصیه میگردد.
شایان ذکر است که عایق الاستومریک کایفلکس آلمان تنها عایق الاستومری روکشدارموجود در بازار ایران با روکشهای اصل Lenzing اتریش می باشد.
2- مقاومت پایین تر در مقابل مولکولهای اوزون :
عموما عایق های الاستومریک از جنس NBR دارای مقاومت پایین تری نسبت به عایقهای الاستومری EPDM در مقابل مولکولهای اوزون دارند.
مولکولهای اوزون به مرور زمان میتولنند ترکهایی را در سطح عایق الاستومری نوع NBR ایجاد نمایند.
حال سوال اینجاست که در چه مکانهایی ما با تولید و تجمع مولکول اوزون روبرو هستیم ؟
عموما در هر کجا که ما جرقه ناشی از کنتاکت جریان برق داشته باشیم ، در آن مکان تولید و تجمع اوزون داریم.
این مکانها عموما شامل انواع تابلو های برق ، در مجاورت ژنراتورها ، در مجاورت دینامها ، در کارگاههایی که در آنها عملیات جوشکاری صورن میگیرد ، در محفظه موتور خودروها و سایر وسیله هایی که دارای دینام و استارت الکتریکی هستند و سایر موارد مشابه میگردند.
در این قبیل اماکن استفاده از عایق از جنس NBR توصیه نگردیده و به جای آن استفاده از عایق الاستومری EPDM توصیه میگردد.
نقاط قوت و برتری های عایق الاستومری EPDM نسبت به عایق الاستومری NBR/PVC :
1- مقاومت بالاتر در مقابل اشعه UV خورشید:
عموما عایقهای الاستومری EPDM دارای مقاومت بالاتری نسبت عایقهای الاستومری NBR در مقابل اشعه UV میباشند.
این بدان معنی است که مدت زمان ایجاد ترک رو سطح عایق الاستومری بدون روکش از جنس EPDM در فضاهای باز و در مقابل تابش مستقیم نورخورشید ، در مقایسه با عایق الاستومری NBR طولانی تر میباشد.
البته علی رقم مقاومت بهتر عایق EPDM در مقابل نور مستقیم خورشید ، جهت استفاده بلند مدت از آنها در فظا های باز، حتما باید از روکشهای محافظتی Lenzing اتریش بر روی آنها استفاده نمود. برای آشنایی با عایق الاستومری در صنایع غذایی روی لینک کلیک کنید.
2- مقاومت بالاتر در مقابل حرارت:
همانطور که گفته شد عایق الاستومری از جنس EPDM در دماهای بالای 125 درجه سانتیگراد عملکرد بهتری نسبت به عایق الاستومری NBR دارد.
این عملکرد شاید در پروژه های ساختمانی هیچ مزیتی را به همراه نداشته باشد ، ولی در بسیاری از پروژه های صنعتی با توجه به اینکه سیال داخل لوله ها و مخازن ، دارای درجه حرارت بالاتری از 125 درجه سانتیگراد هستند ، ضرورت استفاده از عایق EPDM بیشتر به میان می آید.
در خطوط لوله و مخازنی که در آنها بخار آب کم فشار و با دمای ماکزیمم 150 درجه سانتیگراد وجود دارد میتوان از عایق EPDM کایفلکس آلمان استفاده نمود.
استفاده از عایق NBR در خطوط بخار به هیچ وجه توصیه نمیگردد.
3- مقاومت بالاتر در مقابل مولکولهای اوزون :
همانطور که گفته شد ،عموما در هر کجا که ما جرقه ناشی از کنتاکت جریان برق داشته باشیم ، در آن مکان تولید و تجمع اوزون داریم.
این مکانها عموما شامل انواع تابلو های برق ها، در مجاورت ژنراتورها ، در مجاورت دینامها ، در کارگاههایی که در آنها عملیات جوشکاری صورن میگیرد ، در محفظه موتور خودروها و سایر وسیله هایی که دارای دینام و استارت الکتریکی هستند و سایر موارد مشابه میگردند.
در این قبیل اماکن استفاده از عایق الاستومری از جنس NBR توصیه نگردیده و به جای آن استفاده از عایق الاستومری EPDM توصیه میگردد.
در تولید قطعات فومی خودرو همواره استفاده از عایق فومی از جنس EPDM توصیه میگردد.
نقاط ضعف عایق الاستومری EPDM :
1- عدم کارایی در دماهای زیر 50 درجه سانتیگراد
2- صرفه جویی کمتر انرژی نسبت به عایق NBR
3- کلاس پایینترجلوگیری از آتش سوزی نسبت به عایق NBR
4- مقاومت پایینتر در مقابل مواد خورنده شیمیایی و خصوصا در مقابل روغنهای صنعتی نسبت به عایق NBR
5- مقاومت کمتر در مقابل انشار بخار آب نسبت به عایق الاستومری NBR
شایان ذکر است که عایق های الاستومری کایفلکس آلمان در هر دو نوع NBR و EPDM تولید گردیده و به مشتریان محترم بر طبق نیازهایشان ارائه میگردند.
